Według naukowców z Human Nutrition Research Centre w Wielkiej Brytanii, suplementacja witaminy C może poprawić regulację glikemii i insuliny w niektórych grupach pacjentów. Naukowcy z Newcastle przeprowadzili przegląd i metaanalizę randomizowanych badań kontrolnych, badających wpływ witaminy C na glukozę, hemoglobinę A1C (HbA1c) i stężenia insuliny. Ich przegląd obejmował 22 kwalifikujące się badania dotyczące wpływu witaminy C na ogółem 937 dorosłych uczestników (Ashor, A. i in. Euro J Clin Nut . 2017; 71 (12): 1371–1380). Okazało się, że pacjenci z cukrzycą, osoby starsze i osoby, które suplementują witaminę C długoterminowo, najprawdopodobniej odczują znaczące korzyści zdrowotne z tego suplementu. Badania wpływu witaminy na różne biomarkery regulacji glikemii i insuliny przyniosły zaskakujące wyniki. W metaanalizie zespół z Newcastle stwierdził, że chociaż ogólnie witamina C nie modyfikowała znacząco glukozy, HbA1c ani insuliny u zdrowych osób, to zdecydowanie poprawiła metabolizm glukozy u osób chorych i starszych. Korzyści dla diabetyków i osób starszych We wszystkich recenzowanych badaniach stwierdzono, obniżenie poziomu glukozy u osób z cukrzycą, u osób starszych oraz u osób regularnie przyjmujących witaminę przez dłuższy czas. Analizy podgrup wykazały, że suplementacja witaminą C znacząco obniżyła poziom glukozy (−0,44 mmol / l) u osób z cukrzycą typu 2. Ponadto wydaje się, że ma on silniejszy wpływ na poziom insuliny na czczo (-13,63 pmol / l) w porównaniu do poposiłkowych stężeń insuliny. Grupa Newcastle odkryła również, że witamina C znacznie zmniejszyła stężenie glukozy, gdy czas trwania suplementacji był dłuższy niż 30 dni (-0,53%). Warto więc, stosować tę witaminą długoterminowo, aby osiągnąć pozytywne rezultaty. Kolejnym ważnym czynnikiem wpływu witaminy C na insulinę był wiek badanych. Bardziej pozytywne wyniki zaobserwowano u osób starszych. Wielkość efektu była ponadto związana z początkowym wskaźnikiem masy ciała i poziomem glukozy w osoczu, a także czasem trwania suplementacji. Znaczące redukcje ryzyka Inne ostatnie badania poświęcone suplementacji witamin antyoksydacyjnych, podkreślają potencjalną rolę witaminy C w leczeniu cukrzycy. W jednym małym badaniu klinicznym zbadano wpływ przeciwutleniaczy, witamin C i E na skuteczność metforminy w grupie 40 dorosłych mężczyzn z cukrzycą typu 2. U pacjentów, którzy przyjmowali witaminę C i / lub E przez 90 dni, zaobserwowano poprawę liczby biomarkerów cukrzycy, w tym poziomu cukru we krwi na czczo, HbA1c, profilu lipidowego i stężenia insuliny, w porównaniu z pacjentami z cukrzycą otrzymującymi tylko placebo (El-Aal, AA. i wsp. Diabetes Metab Syndr.2018 ; 12 (4): 483-489). Wcześniejsze 12-miesięczne randomizowane kontrolowane badanie wykazało, że leczenie pacjentów z cukrzycą typu II, zarówno metforminą, jak i witaminą C było bardziej skuteczne w zmniejszaniu HbA1c i czynników ryzyka długoterminowych powikłań cukrzycy niż sama metformina. Prawda, że ciekawa synergia? W badaniu wzięło udział 452 pacjentów wieku ok. 38 lat. Naukowcy podzielili ich na 3 grupy. Pierwsza przyjmowała samą metforminę; druga: metforminę i witaminę C w dawce 500 mg kwasu askorbinowego, a trzecia dostała metforminę i aspirynę w dawce 100 mg kwasu salicylowego. Pacjenci leczeni metforminą i suplementem witaminy C w ciągu jednego roku wykazywali wyraźne zmniejszenie stężenia glukozy we krwi na czczo w porównaniu z tymi stosującymi samą metforminę. Średnio między dwiema grupami różnica poziomów glukozy wynosiła 3 mmol / l. Osoby przyjmujące kombinację metformina-aspiryna również wykazywały niższe poziomy glukozy na czczo w porównaniu z tymi na samej metforminie, ale różnica nie była tak duża. Podobny wzorzec dotyczył HbA1c : pacjenci przyjmujący witaminę C byli dwukrotnie bardziej narażeni na zmniejszenie HbA1c niż pacjenci przyjmujący samą metforminę (OR 2,31 (95% CI 1,87-4,42) p <0,001). W przypadku tego parametru zarówno kwas askorbinowy, jak i kwas acetylosalicylowy powodowały podobne redukcje. Leczenie pacjentów kombinacją metformina / witamina C również znacznie zmniejszyło czynniki ryzyka przyczyniające się do długotrwałych powikłań cukrzycy ( Gillani, SW. I in. Cardiovasc Diabetol . 2017; 16 (1): 103 ). „Badanie to wykazało znaczące obniżenie poziomu cukru we krwi na czczo, HbA1c, długotrwałych powikłań cukrzycy, LDL-c, TG, cholesterolu całkowitego w porównaniu z grupą kontrolną” Na cukrzycę z roku na rok rośnie ilość zachorowań. Stąd powstaje potrzeba opracowania nowych strategii które mają pomóc w regulacji poziomu glukozy i insuliny oraz w utrzymaniu tej choroby pod kontrolą.
