Short, czyli krótkie podsumowanie wyników badań. Same wnioski z odnośnikiem do badania i krótkim komentarzem. Zbyt dużo jest badań, które posiadają wartość, ale nie zawsze jest potrzeba szczegółowo je opisywać. Shorty wypełnią tę lukę w serwisie i dadzą Wam dodatkową wiedzę. Czy jedzenie orzechów poprawia płodność u mężczyzn? Stu sześciu zdrowych mężczyzn z Hiszpanii (w wieku 18-35 lat; średni wiek 25 lat) stosujących dietę w stylu zachodnim zostało losowo przydzielonych do spożywania przez 14 tygodni 60 g orzechów dziennie (30 g orzechów włoskich + 15 g migdałów + 15 g orzechów laskowych) lub bez orzechów (grupa kontrolna). Próbki nasienia i krwi pobierano na początku i na końcu badania. W porównaniu z grupą kontrolną, grupa spożywająca orzechy wykazała znaczną poprawę mediany całkowitej liczby plemników (p = 0,002), żywotności plemników (p = 0,003), całkowitej ruchliwości (p <0,01), ruchliwości progresywnej (p <0,04), i morfologii plemników (p <0,01). Uczestnicy z grupy spożywającej orzechy wykazali również znaczną redukcję fragmentacji DNA plemników. Komentarz: Liczne badania wykazują, że jakość nasienia u mężczyzn spada z roku na rok. Czynniki, które hipotetycznie przyczyniają się do tego spadku, obejmują zanieczyszczenie środowiska i kiepską dietę (dużo fast foodów, alkoholu, narkotyków). Wyniki niniejszego badania wskazują, że włączenie orzechów do diety może poprawić całkowitą liczbę plemników jak też i różne parametry jakości nasienia. Efekty te mogą częściowo wynikać ze zmniejszenia fragmentacji DNA plemników. Mechanizm działania orzechów nie jest jasny, chociaż są one bogate w kilka składników odżywczych, które odgrywają znaczącą rolę w funkcjach rozrodczych. Badanie: Salas-Huetos A, et al.: Effect of nut consumption on semen quality and functionality in healthy men consuming a Western-style diet: a randomized controlled trial. Am J Clin Nutr. 2018;108:953-962. | DOI: doi.org/10.1093/ajcn/nqy181 Czy wysokie spożycie fruktozy powoduje dnę? Metaanaliza została przeprowadzona na trzech prospektywnych badaniach kohortowych (obejmujących łącznie 154 289 osób i 1761 przypadków dny moczanowej), w których badano związek między spożyciem żywności bogatej w cukry zawierające fruktozę (głównie sacharozę i syrop kukurydziany o wysokiej zawartości fruktozy) i ryzyko wystąpienia dny moczanowej. Porównując najwyższe z najniższymi kategoriami spożycia, współczynniki ryzyka wynosiły: - napoje słodzone: 2,08 (1,40-3,08) - sok owocowy: 1,77 (1,20 -2,61) - owoce: 0,85 (0,63-1,14) Komentarz: Hiperurykemia (zwiększone stężenie kwasu moczowego we krwi) jest uznanym czynnikiem ryzyka dny. Stwierdzono, że spożycie dużych ilości fruktozy lub sacharozy (która składa się w 50% z fruktozy i 50% glukozy) zwiększa poziom kwasu moczowego w surowicy. Napoje słodzone cukrem i soki owocowe są głównym źródłem fruktozy w diecie. W niniejszym badaniu stwierdzono, że spożycie napojów słodzonych cukrem i soków owocowych zwiększa ryzyko rozwoju dny moczanowej. Co ciekawe, zaakcentowano brak takiego związku w odniesieniu do całych owoców. Teoretycznie może być to związane z faktem, że znacznie łatwiej jest dostarczyć nadmierne ilości fruktozy z soku niż z całego owocu. Inne możliwe wyjaśnienia braku związku to błonnik w całych owocach, który spowalnia wchłanianie cukrów. Wysnuto również hipotezę, że włóknista część owocu zawiera związki, które wpływają na metabolizm kwasu moczowego. Badanie: Ayoub-Charette S, et al.: Important food sources of fructose-containing sugars and incident gout: a systematic review and meta-analysis of prospective cohort studies. BMJ Open. 2019;9:e024171. | DOI: 10.1136/bmjopen-2018-024171 Czy wiśnie mogą zapobiec atakom dny? Osiemdziesiąt cztery osoby z dną potwierdzoną przez lekarza rekrutowano za pośrednictwem reklam internetowych, mediów społecznościowych i ulotek. Zostali oni losowo przydzieleni do otrzymywania ekstraktu z wiśni (3600 mg dziennie) lub stosowania diety na dnę moczanową opracowaną przez dietetyka. Badanie trwało dziewięć miesięcy. Dawka ekstraktu wiśniowego odpowiadała 96 uncjom (2839 ml) soku wiśniowego dziennie lub trzem funtom (1,36 kg) wiśni dziennie. W grupie wiśni miesięczna liczba zaostrzeń dny zmniejszyła się z 0,36 na początku badania do 0,22 w trakcie badania (p <0,05), a odsetek uczestników, którzy mieli co najmniej jedno zaostrzenie dny zmniejszył się z 98% do 56% (p <0,05). Średni wynik w Kwestionariuszu Oceny Zdrowia również się poprawił (p = 0,001). Poprawę tych parametrów zaobserwowano również w grupie dietetycznej, ale były one mniej wyraźne niż w grupie wiśni. Komentarz: W tym badaniu leczenie wyciągiem z wiśni przez 9 miesięcy wiązało się ze znacznym spadkiem liczby ataków dny moczanowej i znaczną poprawą ogólnego stanu zdrowia (jak określono w kwestionariuszu). Niektóre z tych ulepszeń mogły wynikać z efektu placebo lub „efektu uczestnictwa” (udział w badaniu klinicznym często wiąże się z poprawą stanu zdrowia). Gdyby jednak były to główne czynniki napędzające, można by się spodziewać przynajmniej takiej samej poprawy w grupie modyfikującej dietę, ponieważ zmiana diety wiąże się z większym zaangażowaniem i uczestnictwem niż zwykłe przyjęcie ekstraktu z wiśni. Fakt, że poprawa była większa w grupie wiśni niż w grupie dietetycznej, sugeruje, że korzyści płynące z ekstraktu z wiśni wynikały nie tylko z efektu placebo lub efektu uczestnictwa. Badanie: Singh JA, et al.: A randomized Internet-based pilot feasibility and planning study of cherry extract and diet modification in gout. J Clin Rheumatol. 2020;26:147-156. | DOI: 10.1097/RHU.0000000000001004 Niacynamid na dermatozę krostkową pod rogówką 62-letni Japończyk zgłosił się z roczną historią podskórnej dermatozy krostkowej objawiającej się swędzącym łuszczącym się rumieniem z krostami w pachwinie i na plecach. Nie zareagował na miejscowe leczenie silnym glukokortykoidem, analogiem witaminy D i takrolimusem. Poziom cynku w surowicy był poniżej normy, ale nie poprawił się po leczeniu L-karnozyną cynkową, pomimo normalizacji poziomu cynku we krwi. Następnie podawano mu doustnie 1500 mg dziennie niacynamidu. Zmiany ulegały stopniowej poprawie i znikneły po dwóch miesiącach. Zmiany chorobowe powróciły w ciągu trzech miesięcy po odstawieniu niacynamidu, ale szybko ustąpiły po wznowieniu leczenia w dawce 1000 mg na dobę. Po nieokreślonym czasie dawkę zmniejszono do 500 mg na dobę, a następnie leczenie przerywano bez nawrotu zmian. Komentarz: Dermatoza krostkowa pod rogówką jest rzadką dermatozą krostkową, która jest trudna do leczenia. Niacynamid wykazał korzyści w przypadku różnych dermatoz, w tym trądziku różowatego, wykwitów trądzikopodobnych, pęcherzycy, liniowej dermatozy pęcherzowej IgA, a obecnie dermatozy krostkowej pod rogówką. Wydaje się, że działanie niacynamidu działa częściowo przeciwzapalnie. Dla przypomnienia - niacynamid występuje również pod nazwą "amid kwasu nikotynowego". To forma która (z reguły) nie wywołuje efektu FLUSH. Badanie: Yamaguchi Y, et al.: Successful treatment of recalcitrant subcorneal pustular dermatosis with oral nicotinamide. J Dermatol. 2019;46:e438-e440. | DOI: 10.1111/1346-8138.14980 Witamina C: Leczenie pacjenta z ostrą białaczką szpikową U 42-letniego mężczyzny rozpoznano ostrą białaczkę szpikową z mutacjami w TET2 i WT1. Gdy nie zareagował na chemioterapię, rozpoczął leczenie witaminą C dożylnie dwa razy w tygodniu. W ciągu miesiąca dawkę stopniowo zwiększano z 35 g do 95 g. Zabiegi ograniczono do co drugi tydzień w drugim roku i co trzy do czterech tygodni w trzecim roku. Pacjent utrzymywał remisję kliniczną i histologiczną przez 2,5 roku. Choroba jednak powróciła i zmarł 10 miesięcy później. Komentarz: We wcześniejszych badaniach witamina C hamowała wzrost niektórych komórek białaczkowych w próbach in vitro, ale też przyspieszała wzrost innych komórek białaczkowych. Odkrycie to sugeruje, że terapia witaminą C może być korzystna dla niektórych pacjentów z białaczką, ale szkodliwa dla innych. Dowody przedkliniczne sugerują, że witamina C może być korzystna dla pacjentów z ostrą białaczką szpikową, u których występują mutacje wpływające na szlak IDH1 / 2-TET2-WT1. Pozytywna odpowiedź na wysokie dawki witaminy C u opisanego powyżej pacjenta potwierdza tę możliwość. Nie do końca wiemy, czy choroba powróciła z powodu zbyt długich odstępów w podawaniu witaminy C w trzecim roku. W przypadku ostrej białaczki szpikowej, witamina C może być tylko jedną z cegiełek. Nie powinno się na niej opierać całej kuracji. Badanie: Das AB, et al.: Clinical remission following ascorbate treatment in a case of acute myeloid leukemia with mutations in TET2 and WT1. Blood Cancer J. 2019;9:82. | DOI: 10.1038/s41408-019-0242-4
