Niestety, ale słabniemy jako ludzkość. Widać to po ilości ciężkich chorób. W każdej z nich układ odpornościowy po prostu sobie nie radzi. Warto wprowadzić korektę w swoim żywieniu i suplementacji. Oto jaka jest podstawa, aby układ immunologiczny pracował na odpowiednim poziomie. Choroby zakaźne stanowią coraz bardziej poważne zagrożenie dla naszego przetrwania. W 1996 roku Światowa Organizacja Zdrowia wyraziła zaniepokojenie ponad 17 milionami ludzi umierających każdego roku z powodu chorób zakaźnych.1 To ponad 46 000 osób dziennie. W 2014 roku HIV/AIDS spowodował 1,6 miliona zgonów, gruźlica 1,3 miliona zgonów, zapalenie płuc doprowadziło do śmierci 1,1 miliona dzieci poniżej 5 roku życia, zakaźna biegunka zabiła 760 000 dzieci poniżej 5 roku życia, malaria zabiła 627 000 osób, wścieklizna 55 000 osób, a denga 20 000 ludzi. Te liczby przerażają. Przyjrzyjmy się bliżej grypie. Wirus grypy został odkryty i wyizolowany z fretek w 1933 r. Pierwsza szczepionka przeciw grypie została zatwierdzona dla ludności cywilnej w Stanach Zjednoczonych w 1945 r. W 1947 r. ustalono, że zmiany antygenowe wirusa grypy sprawiły, że obecne szczepionki są nieskuteczne. Leki do zwalczania grypy zostały zatwierdzone w 1966 r. (amantadyna), 1994 r. (rymantadyna) i 1999 r. (oseltamiwir i zanamiwir). Niemniej jednak epidemie grypy pandemicznej w latach 1957-58 (H2N2) zabiły 1,1 miliona ludzi. Kolejna pandemia grypy w 1968 roku zabiła podobną liczbę osób na całym świecie. W 1980 roku 54 619 zgonów przypisywano zapaleniu płuc i grypie; a w 2018 r. 59 180 zgonów.2 Można by uczciwie powiedzieć, że współczesna medycyna nie odkryła jeszcze grypy. Wyścig firm farmaceutycznych o „uniwersalną szczepionkę” trwa, a jeszcze teraz dołączono wyścig o „uniwersalną szczepionkę” na Covid-19. Odżywianie ma znaczenie Tradycyjne nauczanie szkół medycznych sugeruje, że jeśli stosujesz pożywną, dobrze zbilansowaną dietę, uzupełnianie określonych składników odżywczych nie ma żadnej wartości – jest tak samo bezużyteczne, jak nalewanie większej ilości kawy do pełnej filiżanki. Ta uproszczona analogia ze szkołą medyczną jest myląca z kilku powodów. Po pierwsze, definicja dobrze zbilansowanej diety jest niejasna i niekompletna. Nawet minimalna zalecana dzienna dawka składników odżywczych jest niespójna na całym świecie i nie jest osiągana przez wiele osób, nawet w bogatych krajach. Po drugie, stany zapalne, toksyny i patogeny pozbawiają organizm składników odżywczych, zakłócają odzyskiwanie składników odżywczych i ich synergię, oraz zwiększają zapotrzebowanie komórek układu odpornościowego (i innych tkanek) na walkę z chorobą i naprawę uszkodzeń. Każde zapalenie i nadmiar patogenów powodują niedobory niezbędnych składników odżywczych, a bez odpowiedniej ilości składników odżywczych organizm jest podatny na choroby i śmierć. Po trzecie, dodatkowy stres, w tym niskie temperatury, a także wysiłek fizyczny, a nawet umysłowy zwiększają zapotrzebowanie organizmu na niezbędne składniki odżywcze. Pracownik biurowy prowadzący siedzący tryb życia nie ma takich samych potrzeb makro — lub mikroskładników odżywczych jak olimpijczyk. Wszyscy mamy różne potrzeby w zakresie niezbędnych składników odżywczych, ponieważ mamy różne niedobory, wymagania komórkowe i biochemia też są różne. Dlatego musimy dostosować spożycie składników odżywczych do naszych unikalnych potrzeb. Może się to różnić nawet w zależności od dnia lub miesiąca. A interakcje z wszechobecnymi czynnikami zakaźnymi są istotnym elementem naszego zapotrzebowania na niezbędne składniki odżywcze. Witamina C Zamiast analogii z „pełną filiżanką kawy”, dr Irwin Stone wolał porównanie do armii idącej na bitwę. Jest to bardziej odpowiednie porównanie w przypadku infekcji, ponieważ od razu wzrasta zapotrzebowanie organizmu na witaminę C (askorbinian). Dr Stone twierdzi, że walka z infekcją bez wystarczającej ilości kwasu askorbinowego dostępnego dla wszystkich komórek, jest jak wysłanie armii do bitwy bez amunicji.3 W 1935 r. dr n. med. Claus Jungeblut opublikował badanie „inaktywacja wirusa poliomyelitis in vitro przez krystaliczną witaminę C (kwas askorbinowy)”.4 Zasugerował, że kwas askorbinowy jest witaminą antytoksyczną i przeciwwirusową. Później Frederick Klenner i inni lekarze opublikowali wiele artykułów potwierdzających przeciwwirusowe działanie witaminy C. W latach 1948-1981 lekarze z Kanady, Stanów Zjednoczonych, Australii i Jugosławii opublikowali liczne studia i serie przypadków dotyczące skutecznego leczenia wirusowego i chorób bakteryjnych dużymi dawkami zastrzyków z witaminą C.5 W 1949 roku dr Klenner napisał, że „…trudno było zrozumieć, jak tak wielu badaczy mogło nie zrozumieć jednej rzeczy, która przyniosłaby pozytywne wyniki dziesięć lat temu. Tym jednym była wielkość zastosowanej dawki witaminy C i częstotliwość jej podawania”.6 Od 2014 roku do chwili obecnej liczne raporty, serie przypadków i badania bezpieczeństwa fazy I nadal wykazują bezpieczeństwo i skuteczność askorbinianu jako części planu leczenia posocznicy, infekcji Epsteina-Barra, gorączki Zika, gorączki Chikungunya, Covid-19 i gruźlicy.7 Dr Klenner zalecał wstrzykiwanie 4,5-17,5 gramów witaminy C co 2-4 godziny (17-210 gramów dziennie) w celu zwalczania ostrych chorób wirusowych. Kozy są zdolne do produkcji witaminy C i zazwyczaj wytwarzają jej 13 gramów dziennie, zwiększając produkcję do 200 gramów dziennie pod wpływem stresu. Goryle zazwyczaj spożywają 4-5 gramów witaminy C dziennie, a dzikie małpy średnio 600 mg witaminy C dziennie. Fakty te wskazują, że gramy, a nie miligramy, są odpowiednią miarą spożycia witaminy C dla ludzi i zwiększenia dawki w przypadku stresu. Witamina D Światło słoneczne i witamina D zostały uznane za pomocne w walce z gruźlicą i innymi chorobami zakaźnymi już sto lat temu,8,9 a wiedza na temat ich bezpieczeństwa i skuteczności szybko wzrosła w XXI wieku, kiedy witamina D została uznana za hormon o silnym działaniu odpornościowym i wpływie epigenetycznym. Ważne jest, aby wziąć pod uwagę poziomy witaminy D, magnezu i selenu oraz ich biodostępne formy, ponieważ istnieją między nimi współzależności, a każdy z nich może być czynnikiem ograniczającym szybkość wielu reakcji biochemicznych. Ważne jest również zrównoważenie witaminy D z witaminą K2 dla optymalnego zarządzania wapniem i ogólnego stanu zdrowia. Masło, sfermentowany ser, natto, węgorz, kapusta kiszona, kurczak i żółtka jaj są dobrym źródłem witaminy K2. Dodatkowo niewielkie ilości witaminy K2 są również wytwarzane przez bakterie jelitowe. Jednak organizm może nie otrzymać jej odpowiedniej dawki w niektórych dietach i podczas terapii lekami. Selen W latach 90. XX wieku zaczęto szerzyć świadomość kluczowej roli selenu w niektórych chorobach wirusowych. A selenu brakuje w wielu miejscach na całym świecie. Selenocysteina jest unikalnym aminokwasem i jest składnikiem ograniczającym szybkość biosyntezy selenoprotein ważnych dla funkcji antyoksydacyjnych, odpornościowych, genetycznych oraz krzepnięcia. Ponadto obecność odpowiednich selenoprotein pomaga stabilizować genomy wirusów, minimalizując mutacje patogenne. Wykazano, że w środowiskach o niskiej zawartości selenu łagodne wirusy mutują w patogenne szczepy, które mogą powodować choroby nawet u dobrze odżywionych i zasuplementowanych osób. Pionierska praca profesorów Melindy Beck i Ethana Willa Taylora ma fundamentalne znaczenie dla zrozumienia interakcji genomowych wirusa i człowieka. Uwaga dotycząca inhibitorów pompy protonowej Stosowanie IPP wiąże się z szybszym gojeniem się wrzodów trawiennych i zmniejszeniem śmiertelności z powodu krwawienia z przewodu pokarmowego. Jednak te „leki” zakłócają zdrową odpowiedź immunologiczną poprzez zmianę mikrobiomu, hamowanie pozażołądkowej ATPazy H+/K+ ATP12A/ATP1AL1 w makrofagach, komórkach T, NK i innych komórkach odpornościowych oraz zmniejszają wchłaniania magnezu.10,11 Najważniejsze jest zdrowe trawienie, a tym samym radzenie sobie z np. refluksem żołądkowym za pomocą naturalnych substancji. Ten temat może wymagać sporo obserwacji i nauki, bo znalezienie najlepszego rozwiązania nie jest takie oczywiste. Niektórzy uważają, że ocet jabłkowy to jedyne remedium na problemy trawienne. Jest to bardzo dalekie od prawdy. Pozycja po posiłkach oraz podczas snu, czas i wielkość posiłków, zdrowe żywienie, w tym dużo kolorowych warzyw, kultywowanie radosnego, spokojnego umysłu i zdrowego mikrobiomu oraz ćwiczenia to punkty, które należy wziąć pod uwagę. Na szczęście wysiłki przynoszą wiele korzyści, ponieważ neuroendokrynne pętle sprzężenia zwrotnego zachodzą na siebie z wieloma systemami biologicznymi, w tym z układem odpornościowym.12 To, co jemy i co myślimy, ma ogromny wpływ na naszą zdolność do zwalczania infekcji i nasze samopoczucie. Sugerowane dawki dla dorosłych: Oto przykładowa suplementacja zalecana przez lekarzy medycyny ortomolekularnej wzmacniająca układ odpornościowy. Witamina C: 500-1000 mg, 3 razy dziennie (do tolerancji jelitowej w przypadku choroby) Witamina D3: 5000 IU/dzień (utrzymanie poziomu witaminy D w osoczu w zakresie 50 – 80 ng/ml) Witamina K2: 200 mcg/dzień (forma MK7) Magnez: 400 - 600 mg/dzień (w postaci jabłczanu, cytrynianu, taurynianu, chelatu lub chlorku) Niacyna / niacynamid: 200 – 1000 mg/dzień Cynk: 20 mg/dzień Miedź: 2 mg/ co drugi dzień (w postaci chelatów orotanowych lub glukonianowych) Selen: 100-200 mcg/dzień, (jako drożdże selenowe, selenit lub selenocysteina)
