W literaturze naukowej, pojawiła się teza, jakoby długotrwałe stosowanie glukozaminy, zwiększało występowanie cykrzycy typu 2. Naukowcy z Wielkiej Brytanii postanowili to sprawdzić, wykonując badanie kohortowe. W badaniu wzięło udział 404 508 osób z Wielkiej Brytanii, którzy byli wolni od cukrzycy, raka i chorób układu krążenia. Obserwacja wynosiła ponad 8 lat. W tym czasie z całej grupy na cukrzycę typu 2 zachorowało 7228 osób. Po uwzględnieniu wieku, płci, wskaźnika masy ciała, rasy, stylu życia i innych potencjalnie zakłócających zmiennych, naukowcy doszli do wniosku, że stosowanie glukozaminy nie zwiększa, ale zmniejsza o 17% ryzyko wystąpienia cukrzycy typu 2. Glukozamina, najczęściej występuje w suplementach jako siarczan glukozaminy. Jest szeroko stosowana w leczeniu choroby zwyrodnieniowej stawów i jest ona również składnikiem sygnaturowego produktu "Formuła na stawy". W literaturze naukowej pojawiły się obawy, że glukozamina może powodować insulinooporność1, ponieważ u szczurów dożylne wlewy siarczanu glukozaminy wywołują to zaburzenie metabolizmu glukozy. W dwóch innych badaniach trwających trzy lata, w których łącznie wzięło udział ponad 200 pacjentów leczonych 1500 mg siarczanu glukozaminy dziennie, nie było dowodów na to, że został zaburzony metabolizm glukozy.2,3 Tak więc, na podstawie wyników badań, nie wydaje się, aby glukozamina podawana w dawkach typowo stosowanych w leczeniu choroby zwyrodnieniowej stawów zwiększała ryzyko rozwoju cukrzycy lub innych nieprawidłowości metabolizmu glukozy. Informacje o badaniu Autorzy: Hao Ma, Xiang Li, Tao Zhou, Dianjianyi Sun i inni. Badanie: Glucosamine Use, Inflammation, and Genetic Susceptibility, and Incidence of Type 2 Diabetes: A Prospective Study in UK Biobank Data publikacji: Kwiecień 2020 Miejsce publikacji: Diabetes Care 2020 Apr; 43(4): 719-725. DOI:doi.org/10.2337/dc19-1836
